Tu ewqas zêde di hundirrê min de yî ku. Pêbûnên te ji bayên ku li dêmên min dixin rasttir in. Bi pêbûnên xwe yên piçûk, tirsonek û têne birrîn, dibe ku tu ji hemî zemanan zêdetir li cem min î. Yanê tu ewqas ez î ku. Ax çawa vebêjim? Vala ye ev hewldana min, ev gerra min a peyvên rast. Ne pirtûk dinivîsin, ne jî di peyvan de cih digire.
Însan tenê dihîse, dijî. Peyv kêm dimînin, peyv birîndar, peyv qels.
Di min de nikarin vebêjin, lêbarbikin, bidin nasîn vê hestê. Pirr tiştekî din e. Meriv di nava hezê de êşên giran dihîse gelo? Ji nişka ve xemê dixîne nava bişirînên ronak? Çavên meriv de dûxan, ziman de gazinc, dil de şikîn digindire dimîne sedan salan?
http://www.instructables.com/member/brandair/
Meriv bo nameya ku dizane nayê, timî qutiya posteyê bi hevan heyecanê vedike? Min got ya, tiştekî din e ev. Çiqas tenê bim, ewqas bi te re me di van rojan de. Dibe ku jiber pêşiyê, min tu girt û kir cihên herî kûr wilo bû. Bo tu kes nigihîjin wir, min tu bir rêyek kes nizane, rêyek kes nikare bibîne. Min tu di şunên herî kûr de girt xwe. Min tu ji xwe re veşart, kûr de, timî zêdetir kûr de.
http://www.electriciantalk.com/members/-arpessor--127241/
Min tu tip û tenê, tenê xwe re hişt. Parvenekir kesî re, xeletî kir. Ev hemî şaşî, jiber wendakirina min a rêyên ku dihatin te ne. Xwe li vir û wir xistina min. Li çepê xwe, rastê xwe, li dîwarên ku nizanim kengî çêbûne ketina min, bi qulikên ku min nedîtine re têkoşîna min. Ez mîna dîwarên dehlîzên biêş im, ew ên ku derya bi gumegum tên lêdixin.
Diwarên min kevzgirtî, dîwarên min xijokî, ji dîwarên min avên ku naqedin xwe berdidin hundirr. Nikarim li ber xwe bidim. Rengên min di nava rojê de diguherin. Reng davêjim, sar dibim. Roj nagihêje kûrahiyên min. Kufikî, extiyar dibim. Tênêtî li pey min in. Ji her dîwarê şil ê ku ez pêdibim, tenêtiyeke bêhn-qirêj dinixume ser min. Dizanim, ev hemî sûcê min e.
https://soundation.com/user/aircompress
Nikarim xwe bigihêm şuna ku min tu veşart. Rê, her ku diçin dirêj û tevlihev dibin. Pêwîstiya min bi tiştekî ku hêviya min digermije, dibiriqîne û dilivîne heye. Ax ew çi ye ez dizanim. Dawiya her hevokê tê te. Tu di pêşiya, nav û dawiya her tiştî de ye. Ev naguhere. Tu ewqas zêde di hundirrê min de yî ku. Nişka ve hat bîra min, min doh girt te re nameyek nivîsand.
Pirr bextiyar bûm. Di nava rojê de min çi kir, çi re hêrs hatim, çi re bextiyar bûm, min yek bi yek vegot. Min nivîsand, demsal û însan çawa tevlihev û cuda derdikevin.
http://telldc.com/user_profile.php?uid=1121447
Min got ‘Dîsa barînên bêwext’, min got ‘Berê ewqas qels nebûn şewqên rojê’, min got ‘Rastî jî dê tu ev stranên li vir qet hîn nebe, nizane û nebêje?’. Nameyek gelek dirêj bû. Ji serî heta binî min xwend.
Gelo min çi nivîsiye, ji meraqa xwe.
Dû re min ji berkêşka xwe zerfek derxist, navê te nivîsî. Bi tîpên gir, tenê navê te. Ku min navnîşana te bizaniya gelo bişanda? Nizanim. Name di bêrika min de ye. Bêrika min nêzikî dilê min e. Dilê min di te de ye. Tu nêzikî dilê min î. Wê demê name bi te re ye.
